- αριστοκράτης
- Όνομα ιστορικών προσώπων.
1. Βασιλιάς του Ορχομενού της Αρκαδίας (7ος αι. π.Χ.). Υπήρξε σύμμαχος του Μεσσήνιου Αριστομένη στους αγώνες του εναντίον της Σπάρτης. Τον πρόδωσε δύο φορές στους Σπαρτιάτες.
2. Αθηναίος στρατηγός (; – 406 π.Χ.). Ήταν γιος του Σκελλία, γόνος αριστοκρατικής οικογένειας. Εκπρόσωπος των μετριοπαθών, μέλος της βουλής των Τετρακοσίων, συνεργάστηκε με τον Θηραμένη και συμμετείχε στην κατεδάφιση του τείχους της Ηετιωνείας, που είχε ανεγείρει η ακραία ολιγαρχική μερίδα. Το 407 π.Χ. πήρε μέρος στην εκστρατεία του Αλκιβιάδη εναντίον των Ανδρίων. Ύστερα από τη ναυμαχία στις Αργινούσες όπου ήταν στρατηγός, o Α. καταδικάστηκε σε θάνατο από τον δήμο.
3. Λακεδαιμόνιος ιστορικός (2oς; αι. π.Χ.). Το χρονογραφικό του έργο Λακωνικά χρησιμοποιήθηκε από τον Πάμφιλο και τον Πλούταρχο.
* * *ο (θηλ. αριστοκράτισσα, η)(Α ἀριστοκράτης) αυτός που έχει αριστοκρατική καταγωγήνεοελλ.1. αυτός που έχει τους τρόπους και τη συμπεριφορά αριστοκράτη2. αυτός που ανήκει στην τάξη ή στην πολιτική μερίδα των ευγενών.[ΕΤΥΜΟΛ. < άριστος + -κράτης < κράτος «δύναμη, εξουσία». Ο όρος πρωτοεμφανίζεται κατά τους ελληνιστικούς χρόνους].
Dictionary of Greek. 2013.